Φραντσέσκο Ορίγκο

Από το 2001 είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του πλωτού θεάτρου Teatridimare. Εδώ και 17 χρόνια, οι ηθοποιοί-ναύτες του θιάσου Compagnia çàjka έχουν διανύσει περισσότερα από 25.000 ναυτικά μίλια, περιοδεύοντας σε λιμάνια της Ιταλίας (Σαρδηνία, Τοσκάνη, Λάτιο, Λιγυρία, Καλαβρία), της Γαλλίας (Κορσική) και της Νορβηγίας. Το Teatridimare δεν περιορίζεται σε θαλάσσιες θεατρικές περιοδείες, αλλά προχωρεί και σε συνεργασίες με θεσμικούς παράγοντες και πληθυσμιακές ομάδες των περιοχών που επισκέπτεται. Πρόκειται για ένα περιοδεύον θεατρικό εργαστήρι το οποίο προωθεί την αντίληψη ότι η δημιουργικότητα είναι κάτι που πρέπει να μοιράζονται όλοι, συνδυάζοντας ποικίλες θεατρικές γλώσσες και ανταλλάσσοντας διαφορετικές τεχνικές στις πρόβες και στα εργαστήρια – τα τελευταία, παρότι απευθύνονται σε επαγγελματίες ηθοποιούς, είναι ανοιχτά για το κοινό (ενηλίκους και παιδιά) και έχουν σαν στόχο να συνθέτουν διαφορετικές τεχνικές και δυναμικές.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ

Αριστοφάνης και Δημοκρατία

Κύκλος Β: 18 Ιουλίου – 1 Αυγούστου

Από τον Τόμας Μουρ μέχρι τον Τομάζο Καμπανέλα, η ιδέα της –ιδεατής– πόλης διατρέχει τους αιώνες. Σε μια εποχή που η έννοια της δημοκρατίας συγκρούεται με επιμέρους ήθη και η πόλη ως ένας μικρόκοσμος αρμονίας και δικαιοσύνης περνά κρίση, επανερχόμαστε στους Όρνιθες του Αριστοφάνη προσπαθώντας ν’ αγγίξουμε και πάλι αυτό το όνειρο.
Οι δύο πρωταγωνιστές του Αριστοφάνη, δραπετεύοντας από έναν τόπο βυθισμένο στις συγκρούσεις και το χάος, σε αναζήτηση μιας νέας πόλης, εισέρχονται στον ιδεατό κόσμο των ορνίθων, μακριά από τα προβλήματα των ανθρώπων αλλά και τους αλαζονικούς νόμους των θεών. Τους δύο αυτούς παλιάτσους ακολουθούν οι υπόλοιποι χαρακτήρες του έργου, ανθρώπινοι ή θεϊκά ανθρωπομορφικοί, συναποτελώντας έναν κόσμο παρασίτων, σαν πολύχρωμο καρουζέλ του βωντβίλ.
Οι Όρνιθες προσφέρονται για ένα εξαιρετικά ευρύ φάσμα δημιουργικής έρευνας, από την άσκηση για τη συμμετοχή στον χορό – όπου ο κορυφαίος μπορεί να μεταμορφώνεται σε χορό, και αντίστροφα– μέχρι τη μελέτη και το πλάσιμο μιας ποικιλίας χαρακτήρων, ανθρώπινων και θεϊκών.
Πέρα, όμως, από τη μελέτη της συγκεκριμένης φόρμας, υπάρχει και αυτή των «τρόπων» του κωμικού θεάτρου που από τον Αριστοφάνη, και μέσω του Μενάνδρου, του Πλαύτου και του Τερέντιου, στη Ρωμαιοκρατία, οδήγησαν στην Κομμέντια ντελ’Άρτε: μελέτη της χρονικής συνιστώσας του κωμικού, της δόμησης των αστείων, της μικρο-δραματουργικής συσχέτισης των χαρακτήρων.

Συνδιδασκαλία με τον Ενρίκο Μποναβέρα
Το εργαστήρι, πέρα από ασκήσεις προετοιμασίας για την ομάδα εργασίας, περιλαμβάνει «πλαστική» και φυσιογνωμική εξάσκηση, ασκήσεις σχετικά με τον χορό, μελέτη κύριων και δευτερευόντων χαρακτήρων, μέχρι να φτάσει τελικά στην επεξεργασία συγκεκριμένων σκηνών του έργου.